Tam 20 yıl geçti İtalya '90 Dünya Kupası üzerinden. Futbola yeni başlayanı bugün emekli edecek, tecrübeli olanı teknik direktör yapacak, belki de biraz yaşlısını bu dünyadan gönderecek bir süre... Yıldız olanı söndürecek, silik olanı da bugün parlatabilecek bir zaman dilimi... O günleri yaşayamadık ama en azından şu Panini albümü sayesinde zamanda yolculuğa çıkabiliyoruz. Yavaş yavaş incelemenizi tavsiye ederim. Çok söze hacet kalmıyor, şaşırıveriyor insan. Maldini'nin tüyü bitmemişliği, Vialli'nin bonusu, Caniggia'nın feminenliği, Popescu'nun saçları, Gerets'teki Kadir İnanır havası, Gascoigne'in asilliği, Rijkaard'ın omzunda rap çalan koca bir teybin eksikliğiyle pozu vs... Hey gidi...
Avrupa Ligi'ni kazanmak ütopik bir ihtimal değil
2 saat önce
1 yorum:
Argentina'daki Gustavo Abel Dezotti Messi'nin abisi, ya da amcası falan mı yahu?
Yorum Gönder